Συγκέντρωση - διαμαρτυρία την Παρασκευή 4 Απρίλη, στις 6μμ, στο Σύνταγμα οργανώνει η ΚΕΕΡΦΑ μαζί με την Επιτροπή προσφύγων και συγγενών τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αφορμή για την κινητοποίηση είναι οι θάνατοι μέσα σε διάστημα λίγων ημερών του μετανάστη Χασίρ Λατίφ στην Αμυγδαλέζα και Αιγύπτιου πρόσφυγα στο Παρανέστι Δράμας.
Τα αιτήματα είναι «Να καταργηθεί η 18μηνη κράτηση, αυτό το ρατσιστικό εργαλείο εξόντωσης των μεταναστών στα χέρια της κυβέρνησης. Να κλείσουν τα στρατόπεδα του θανάτου, χαρτιά στους μετανάστες, άσυλο στους πρόσφυγες. Όχι στη φίμωση των συγκρατούμενων του Χασίρ Λατίφ στην Αμυγδαλέζα».
Eγκεφαλικά νεκρός είναι ο Χασίρ Λατίφ που στις 20 Μάρτη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας μέσα στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. Παρά την πολυήμερη επίμονη προσπάθεια των γιατρών της ΜΕΘ του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Άγιοι Ανάργυροι να σώσουν την ζωή του, διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος του αδυνατεί πλήρως να λειτουργήσει και είναι πρακτικά νεκρός. Ο μετανάστης εργάτης γης από το Πακιστάν προστίθεται στη μεγάλη λίστα των θυμάτων της ρατσιστικής πολιτικής αυτής της κυβέρνησης.
Η είδηση της απόπειρας αυτοκτονίας του Χασίρ προκάλεσε σοκ καθώς συνοδεύτηκε από βίντεο των συγκρατουμένων του να προσπαθούν μόνοι τους με τα χέρια τους να του κάνουν ΚΑΡΠΑ, ελλείψει ιατρικού προσωπικού στην Αμυγδαλέζα.
Όπως κατήγγειλαν την ίδια μέρα στην ΚΕΕΡΦΑ: «Βρήκαμε τον Χασίρ Αλί στις 2μμ στο κελί του, κρεμασμένο με ένα σεντόνι, που ήταν περασμένο θηλιά στο λαιμό του. Ανατριχιάσαμε με αυτό που είδαμε. Η γλώσσα του ήταν έξω από το στόμα και είχε χρώμα μπλε. Τον πήρανε για να τον πάνε στο νοσοκομείο. Η Αστυνομία μας έλεγε ότι ζει αλλά εμείς νομίσαμε ότι πέθανε. Ήμασταν έξω από το κελί και αυτός ήταν μόνος του εκεί. Είχε μιλήσει πιο πριν με την οικογένεια του στο Πακιστάν. Δεν πίστευαν ότι ήταν κρατούμενος τόσο καιρό».
Ένας ακόμα φίλος του είπε: «Με τον Χασίρ βρεθήκαμε μαζί στο στρατόπεδο της Κορίνθου όπου τον είχαν κρατήσει για 18 ολόκληρους μήνες. Τον είχαν συλλάβει κοντά στην Πάτρα. Δούλευε στα χωράφια ως εργάτης γης. Τέλειωσε η κράτηση αυτή και μετά από 6 μήνες τον συλλάβαν πάλι. Τώρα ήταν 6 μήνες στη φυλακή χωρίς κανένα λόγο, με την οικογένεια του να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει».
Στη συνέχεια, η τύχη του Χασίρ «χάθηκε». Η ΕΛΑΣ αρνούνταν την παραμικρή ενημέρωση για το που βρίσκεται και σε ποια κατάσταση είναι. Σε παρέμβασή τους έξω από την Αμυγδαλέζα την επόμενη μέρα της απόπειρας, η αντιπροσωπεία της ΚΕΕΡΦΑ και της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «Η Ενότητα» πήρε γενικόλογες διαβεβαιώσεις ότι είναι εν ζωή «χωρίς να γνωρίζει κανείς πως θα λειτουργήσει ο εγκέφαλος του αν και όταν συνέλθει».
Μέχρι τις 25 Μάρτη, οι αρχές δεν είχαν φροντίσει καν να εντοπίσουν και να ενημερώσουν την οικογένειά του στο Πακιστάν, κάτι που ήταν απολύτως εφικτό, αφού οι φίλοι του και η Πακιστανική Κοινότητα είχαν επικοινωνία μαζί της. Έπρεπε οι συγγενείς του να βρουν μόνοι τους το τηλέφωνο του νοσοκομείου όπου ήταν διασωληνωμένος και σε κώμα για να μάθουν για την κατάσταση της υγείας του. Τώρα επιθυμούν να τον αποχαιρετήσουν στο νοσοκομείο, κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να φροντίσει να τους δοθεί, άμεσα, βίζα.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη προς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο για την απόπειρα αυτοκτονίας του Χασίρ, τη μη ενημέρωση της οικογένειάς του από τις αρχές και την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο κέντρο κράτησης, ο Π. Μαρινάκης δήλωσε ανέτοιμος να μιλήσει για το συγκεκριμένο συμβάν και τις καταγγελίες που το συνοδεύουν, αλλά έσπευσε προκλητικά να το εντάξει στα «μεμονωμένα περιστατικά» και να υπεραμυνθεί της κυβερνητικής πολιτικής που εφαρμόζεται «με απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και δεν έχει πια «δομές ντροπής».
Δράμα
Πριν προλάβει καλά καλά να τελειώσει τη φράση του, άλλο ένα «μεμονωμένο περιστατικό» ήρθε από το κέντρο κράτησης στο Παρανέστι Δράμας. Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Αγγελίδης στην Εφημερίδα των Συντακτών, πρόσφυγας Αιγυπτιακής καταγωγής «βρήκε αιφνίδιο θάνατο την Παρασκευή [28/3], σύμφωνα με πληροφορίες από κρατούμενους που επικοινώνησαν με την κουρδόφωνη ενημερωτική ιστοσελίδα Pishti-news, ενώ στο κέντρο επικρατεί αναβρασμός και ορισμένοι έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας.
Oι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο θάνατος του Αιγύπτιου κρατούμενου οφείλεται πιθανότατα σε καρδιακό επεισόδιο. Αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστημα ο μετανάστης ένιωθε πολύ πιεσμένος, καθώς παρέμενε σε κράτηση για οκτώ μήνες, από τη στιγμή της σύλληψής του σε βάρκα προσφύγων που προερχόταν από τη Λιβύη, όπου επικρατούν εφιαλτικές καταστάσεις για τους πρόσφυγες. Ο κρατούμενος είχε πληροφορηθεί ότι μπορεί να κρατούνταν άλλους δέκα μήνες στις ακατάλληλες συνθήκες των ελληνικών προαναχωρησιακών κέντρων, ενώ στη συνέχεια θα απελαυνόταν στην Αίγυπτο».
Δίνει επίσης συγκλονιστικά στοιχεία για το συγκεκριμένο κέντρο, ένα ακόμα που για τον Μαρινάκη δεν είναι «της ντροπής»: «Η ΕΛ.ΑΣ., στην αρμοδιότητα της οποίας υπάγονται τα κέντρα κράτησης, θα πρέπει να απαντήσει αν είχε ο κρατούμενος επαρκή πρόσβαση σε γιατρό και σε ιατρικές εξετάσεις, όπως και αν υπήρξε η προβλεπόμενη ιατρική κινητοποίηση και αν ακολουθήθηκε το ιατρικό πρωτόκολλο όταν εκδηλώθηκε το περιστατικό.
Έκθεση της οργάνωσης Mobile Info Team και των δικτύων The Border Violence Monitoring Network και Border Criminologies που δημοσιοποιήθηκε το Δεκέμβριο επισήμαινε ότι το Νοέμβριο για τους 303 κρατούμενους στο Παρανέστι δεν υπήρχε κανένας γιατρός, κανένας ιατρικός επισκέπτης και κανένας διερμηνέας, ενώ υπήρχαν 3 νοσηλευτές και ένας ψυχολόγος. Επισήμαινε επίσης αστυνομική βία, κακομεταχείριση και ρατσιστικές προσβολές σε κρατούμενους, ιδίως όταν ζητούν κάτι ή όταν διαμαρτύρονται. Κατέγραφε επιπλέον αναφορές για μεταφορά κρατουμένων σε μυστικά δωμάτια, από τα οποία επέστρεφαν με μώλωπες και πληγές, ενώ οι κρατούμενοι καταφεύγουν συχνά σε απεργία πείνας, καθώς δεν λειτουργούν οι προβλεπόμενοι μηχανισμοί καταγγελιών».
Ο Χασίρ Λατίφ δεν άντεξε τον άδικο και άνευ λόγου εγκλεισμό του πρώτα στην Κόρινθο και μετά στην Αμυγδαλέζα, μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση αρνείται να δώσει χαρτιά. Ο Αιγύπτιος πρόσφυγας δεν άντεξε τη φυλάκισή του στο Παρανέστι και την απειλή της απέλασης, μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση αρνείται να δώσει άσυλο. Οι θάνατοί τους αποτελούν κυβερνητικά εγκλήματα, αποτέλεσμα της ρατσιστικής πολιτικής που από τη μία δολοφονεί στη θάλασσα και τα σύνορα και από την άλλη ακολουθεί το μοτίβο «κάντε τους τον βίο αβίωτο» στα κέντρα κράτησης και τα αστυνομικά τμήματα.
Τώρα, όπως καταγγέλει η ΚΕΕΡΦΑ, η κυβέρνηση επιχειρεί να φιμώσει τους συγκρατούμενους του Χασίρ, «στέλνοντάς τους άρον-άρον σε άλλα στρατόπεδα και ετοιμάζοντας άλλους 8 για άμεση απέλαση», επειδή δημοσιοποίησαν το γεγονός, όλες τις επόμενες ημέρες διεκδικούσαν ενημέρωση για την υγεία του, κατήγγειλαν τις συνθήκες κράτησής τους και τη στέρηση της ελευθερίας τους χωρίς να έχουν κάνει κανένα αδίκημα.