Βασιλική Κανέλλου

Θα ξεκινήσουμε από το 1973 που ξεσηκώθηκε η νέα γενιά, βρήκε φωνή, οργανώθηκε, επιτέθηκε στο καθεστώς μέσα από την κατάληψη του Πουλτεχνείου για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και ο λαός μπήκε σύσσωμος σε αυτό. Μέσα από την οργανωμένη δράση, κατάφεραν να το ανατρέψουν. 

Η εξέγερση δεν έφτασε στην επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας. Και όπως αποδείχτηκε τα επόμενα χρόνια η αστική δημοκρατία απέτυχε στη διαχείριση του κράτους. Είναι καθαρό, χρόνια μετά, πως μόνο με εργατική δημοκρατία θα μπορούσαν να δικαιωθούν όλα τα αιτήματα του Πολυτεχνείου!

Σήμερα, γυρίζουμε πίσω στα αιτήματα της εξέγερσης. Ψωμί: παλεύουμε για προσλήψεις, μονιμοποιήσεις και αυξήσεις. Ενάντια στην τεράστια ανεργία και την αβεβαιότητα της νεολαίας για την επιβίωσή της. Παιδεία: ενάντια στην καταστολή και τη βία του κράτους προς τη νεολαία, ενάντια στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Όχι όμως μόνο για τους νέους, θέλουμε πρόσβαση στη γνώση και την επιστήμη για όλο τον κόσμο. Η Παιδεία αφορά στα εφόδια για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας και πώς λειτουργεί. 

Ελευθερία: έχουμε γυρίσει στο σκοταδισμό, το σεξισμό, το ρατσισμό που εντείνεται από την κυβέρνηση. Δεν ειναι οτι οι νέοι έχουν απογοητευτεί και γι’αυτό απείχαν από τις εκλογές. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές δυσκολίες της μετακίνησης για την ψήφο. Είναι αποτυχία του ίδιου του συστήματος αλλά και σε ένα βαθμό της αριστεράς, να φτάσει στον κόσμο και να οργανώσει το πώς μπορούμε να αντισταθούμε.

Το βλέπουμε στους χώρους δουλειάς όπως στα νοσοκομεία, που την Τετάρτη 11 Οκτώβρη απεργούμε ξανά. Θέλει δουλειά από την αριστερά μέσα στα σωματεία για να οργανωθούμε και να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες αν το καταφέρουμε αυτό! Να οργανώσουμε την εξωστρέφεια και την πολιτική συζήτηση. Αποτιμώντας τις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας, για να κοιτάμε τί μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί. 

Σήμερα, είναι τόσο επίκαιρα τα αιτήματα του Πολυτεχνείου για τους αγώνες μας, που το μονοήμερο στις 5 Νοέμβρη μοιάζει τρομερή ευκαιρία να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και να οργανωθούμε!

Κανένα τυραννικό καθεστώς δεν έπεσε χωρίς αντίσταση. Τέτοια ήταν και η αντίσταση των φοιτητών και του λαού που στάθηκε στο πλευρό τους για να πέσει η Χούντα. Καθόλου τυχαία, έχουν περάσει 50 χρόνια και ακόμα το Πολυτεχνείο και η 17 Νοέμβρη εμπνέει για νέες εξεγέρσεις και αντίσταση σε ό,τι σήμερα καταπιέζει και χρειάζεται να πολεμήσουμε για να το αποτινάξουμε από πάνω μας. 

Προσωπικά έχω ακούσει την ιστορία του Πολυτεχνείου κυρίως από το σχολείο από την πλευρά των καθηγητών μου οπότε πιστεύω ότι αυτό το μονοήμερο που οργανώνει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στις 5 Νοέμβρη στη Νομική, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να μάθω καλυτέρα την ιστορία του και από την άλλη πλευρά, των απλών ανθρώπων και όχι των βιβλίων ιστορίας που προωθούν οι κυβερνήσεις στα σχολεία, καθώς είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός της ιστορίας. 

Είναι επίσης ο καιρός που πρέπει να αντισταθούμε στην καταπίεση που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι τόσα χρόνια από το ισραηλινό κράτος και να σταθούμε στο πλευρό των Παλαιστινίων. Είμαι «κατά το ήμισι» Παλαιστίνια και αυτές τις μέρες βγαίνουμε στο δρόμο σε εκατοντάδες χώρες της Δύσης, Παλαιστίνιοι και μη. Ας είμαστε λοιπόν όλοι μαζί σε αυτή την εξέγερση για την παλαιστινιακή αντίσταση και καθώς εγώ έχω κόψει ήδη την πρόσκλησή μου για το μονοήμερο του Πολυτεχνείου σας καλώ να την κόψετε και εσείς και να έρθετε να τα συζητήσουμε όλα αυτά μαζί.