30/9/20 - 7 Οκτώβρη - Καταδίκη της Χρυσής Αυγής: Όλοι μαζί, να σβήσουν οι Ναζί

 

Στις 7 Οκτωβρη όλες και όλοι κατά χιλιάδες, στο μεγάλο συλλαλητήριο στο Εφετείο της Αθήνας. Εκδίδεται η απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Τι κρίνεται;

Κρίνεται αν οι εκατοντάδες δολοφονικές επιθέσεις με μαχαίρια και ρόπαλα, σε όλη την επικράτεια, τα εκατοντάδες θύματα σε όλη την χώρα, θα θεωρηθούν μεμονωμένα περιστατικά, όπως σε όλες τις μέχρι τώρα δίκες και η ναζιστική βία θα επανέλθει άμεσα στους δρόμους νομιμοποιημένη.  

Ή αν όλες αυτές οι δολοφονικές επιθέσεις οργανώθηκαν και σχεδιάστηκαν από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, εκτελέστηκαν από τις ένοπλες ομάδες κρούσης, τα τάγματα εφόδου που η ίδια εκπαίδευσε, εξόπλισε και φανάτισε, και η ηγεσία της θα καταδικαστεί και θα πάει φυλακή. 

Το αντιφασιστικό κίνημα, αυτή τη δίκη δεν την άφησε να διεξάγεται μόνο στην αίθουσα του δικαστηρίου. Την έκανε οργανωμένη πολιτική μάχη σε όλη την κοινωνία. Επέβαλε την ποινική δίωξη ως εγκληματική οργάνωση, με την κινητοποίηση των εκατοντάδων χιλιάδων σε όλη τη χώρα, απομόνωσε τη Χρυσή Αυγή από κάθε δημόσιο χώρο και μέσο. 

Αυτή η μαζική, ενωτική, επίμονη, δράση του αντιφασιστικού κινήματος είχε αποτελέσματα, πριν την απόφαση του δικαστηρίου. Η Χρυσή Αυγή σήμερα είναι κομμάτια και θρύψαλα. Με το στίγμα της εγκληματικής οργάνωσης. Διασπασμένη σε πολλά κομμάτια, εκτός Βουλής, χωρίς τις ένοπλες ομάδες κρούσης. Απομονωμένη πολιτικά και κοινωνικά. 

Και έπεισε, τη μεγάλη δημοκρατική πλειοψηφία, με εκατοντάδες συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, ομιλίες, ότι όλες οι δολοφονικές επιθέσεις που δικάζει και εξετάζει το δικαστήριο, είχαν έναν δράστη και οργανωτή, τη Χρυσή Αυγή. 

Οι δεκάδες χιλιάδες, έξω από το Εφετείο στις 7 Οκτώβρη, θα φέρουν τη δική τους ετυμηγορία:

Είναι ένοχοι. 
Είναι ναζιστική εγκληματική οργάνωση. 
Είναι επικίνδυνοι για τις δημοκρατικές ελευθερίες όλων μας. 
Και πρέπει να καταδικαστούν.

Τάκης Ζώτος
Πολιτική Αγωγή Αιγύπτιων αλιεργατών

Φτάνοντας στο τέλος αυτής της ιστορικής δίκης για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά ποινικά χρονικά, η ελληνική δικαιοσύνη καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. 

Πέρασαν επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου και πεντέμιση χρόνια δικαστικής διαδικασίας. Δεν είναι λίγα. Σίγουρα, δεν μιλάμε για ταχεία απονομή δικαιοσύνης, ελπίζουμε τουλάχιστον, ότι θα είναι ουσιαστική.

Η 7 Οκτώβρη θα είναι μια μέρα ορόσημο, που θα καθορίσει σε ένα βαθμό, το μέλλον της κοινωνίας μας. Θα σταλεί ένα μήνυμα. Τι θέση έχει το κράτος απέναντι στη ναζιστική εγκληματική δράση της ΧΑ; Θα λογοδοτήσουν οι διευθύνοντες αυτή τη τη δράση;

Όποιο κι αν είναι το μήνυμα, το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό και μισαλλοδοξία δεν σταματάει στις 7 Οκτώβρη, αλλά συνεχίζεται.

Χρύσα Παπαδοπούλου
Πολιτική Αγωγή οικογένειας Παύλου Φύσσα

Βρισκόμαστε σε αναμονή της απόφασης της ιστορικής δίκης κατά της Χ.Α. Ιστορική θα είναι και η ευθύνη των δικαστών στην παρεμπόδιση της αναβίωσης του φασισμού. Πέρασαν πολλά χρόνια, με την κυριαρχία της Χ.Α. στο δρόμο, με την τρομοκράτηση του κόσμου, με την επιβολή της οργανωμένης βίας, με τα τάγματα, τις εντολές για επιθέσεις, που εκπορεύονταν από την ηγεσία, με ναζιστικό οργανωτικό πλαίσιο για να τελεστούν οι εγκληματικές τους πράξεις συντονισμένα, με άγριους ξυλοδαρμούς και δολοφονίες, μεταναστών, συνδικαλιστών, ακτιβιστών, και νέων που δεν τους έμοιαζαν.

Οι μάρτυρες και τα ντοκουμέντα, απέδειξαν το ναζιστικό της χαρακτήρα και αυτό δεν επιδέχεται αντίλογο. Απέναντι στο ναζιστικό μόρφωμα, η κοινωνία και το αντιφασιστικό κίνημα, με τις κινητοποιήσεις, την επαγρύπνηση, την ετοιμότητα, την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση στα θύματα και τις οικογένειές τους, στάθηκαν σαν ΤΕΙΧΟΣ απέναντι στο ΚΤΗΝΟΣ του φασισμού, στην μάχη για τη δίκη και όλες τις συναφείς δίκες!

Και τώρα βρισκόμαστε λίγο πριν το αποτέλεσμα για την τιμωρία των φασιστών, για τη δικαίωση των θυμάτων, για να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα, για τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η καταδίκη, θα αποτελέσει ένα αποφασιστικό χτύπημα, και θα επισφραγίσει την απαξίωση της κοινωνίας απέναντί τους.

Αλλά, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα ο αγώνας θα συνεχιστεί. Για να ξεριζωθεί ο φασισμός και ο ρατσισμός, η βαρβαρότητα και ο σκοταδισμός. Για να δοθεί ένα διαχρονικό μήνυμα στους φασίστες:

- Να μην τολμήσουν να επανέλθουν

- ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ

- Και κανένας αθώος, όποιος άμεσα ή έμμεσα τους υποστηρίζει ή σκοπεύει να τους μιμηθεί.

Μαρία Κασκαρίκα
Μητέρα θύματος

Το αστικό κράτος χρειάζεται το φασισμό. Η πορεία των πραγμάτων, έτσι όπως καθορίζεται από το αστικό σύστημα εξουσίας είναι τέτοια που θέλει πάντα το φασισμό να υπάρχει, να μην τσακιζεται, να είναι ένα φόβητρο για τους εργατικούς λαϊκούς κοινωνικούς αγώνες. Δυστυχώς ο ρόλος των ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι ο καλύτερος αφού απέφευγαν και συνεχίζουν να αποφεύγουν να αναφέρουν την πολιτική ταυτότητα των φασιστών που επιδίδονται σε επιθέσεις. Πρέπει να γνωρίζουν όμως ότι ο φασισμός στην επίθεσή του δεν κάνει εξαιρέσεις.

Μόνο η δική μας μαχητική παρουσία μπορεί και αναστρέφει τα πράγματα. Εν όψει της απόφασης στη δίκη της Χρυσής Αυγής να θυμηθούμε τον αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ για να μην προβάλεται ο ρατσιστικός ναζιστικός ξενοφοβικός λόγος της. Και να εξάρουμε το ρόλο της ΠΟΣΠΕΡΤ, της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων, που έκανε στάσεις εργασίας όποτε οι διοικήσεις της ΕΡΤ προγραμμάτιζαν σε ζωντανή μετάδοση ομιλίες της Χρυσής Αυγής. Κι έτσι, ομιλίες της Χρυσής Αυγής σε ζωντανή μετάδοση δεν έπαιζαν στην ΕΡΤ. Αυτοί οι αγώνες μπορούν και πρέπει να γίνουν το φόβητρο του φασισμού και να τον τσακίσουν.

Στέλιος Νικητόπουλος
δημοσιογράφος ΕΡΤ3, μέλος ΔΣ ΕΣΗΕΜ-Θ


Στις 7 Οκτώβρη οι μετανάστες θα είμαστε στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο Εφετείο. Η Πακιστανική Κοινότητα, όπως όλη η χώρα, απαιτεί από δικαστήριο να στείλει όλους τους ναζί δολοφόνους στη φυλακή.

Πάνω από 1000 μετανάστες χτυπήθηκαν από τη Χρυσή Αυγή τα προηγούμενα χρόνια. Ειδικά στη Νίκαια, που είχε τον πιο σκληρό πυρήνα της, από το 2012 άρχισαν να χτυπάνε στο δρόμο, στη δουλειά, στα μαγαζιά. Μπήκαν στα σπίτια μας, εμένα με χτύπησαν σε λεωφορείο. Μόνο και μόνο γιατί εμείς είμαστε μετανάστες και Πακιστανοί. Η Χρυσή Αυγή πρώτα χτύπησε εμάς, δολοφόνησε το Σαχζάτ Λουκμάν. Μετά έφτασε στο Φύσσα, που μιλούσε και τραγουδούσε για μας και κάθε φτωχό, αδικημένο.

Εμείς μαζί με ΚΕΕΡΦΑ σπάσαμε το φόβο, στο δρόμο, με συλλαλητήρια. Πήγαμε αστυνομία και παρόλο που δεν δέχονταν πάντα τις μηνύσεις μας, επιμείναμε. Κερδίσαμε τη συμπαράσταση των ντόπιων και όλης της αριστεράς και με τη δύναμη του κινήματος, απαντήσαμε. Διεκδικήσαμε δικαιώματά μας γιατί είμαστε χρόνια εδώ, δουλεύουμε και βοηθάμε οικονομικά τη χώρα. Θέλουμε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή. Είναι κάτι που θα δυναμώσει και τον αγώνα μας για δικαιώματα, χαρτιά και νομιμοποίηση, για άσυλο και στέγη σε όλους τους πρόσφυγες, για παιδεία και υγεία για όλους, ενάντια στις απελάσεις που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση.

Ασίφ Αλί
Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας, ΚΕΕΡΦΑ Νίκαιας


Η αλήθεια είναι πως αν με ρωτούσαν ποια είναι η άποψή σου για τον ρατσισμό, θα έλεγα πως δεν έχω. Διότι είναι κάτι που έχω ζήσει αλλά δεν έχω κατανοήσει, πέρα από το ότι υπάρχει. Το να φοβάται κανείς το ξένο μπορώ να το κατανοήσω, αλλά το να μισεί ή να έχει απέχθεια και να μην αποδέχεται το ξένο, δεν το κατανοώ. Στην ουσία όποιος φέρεται ρατσιστικά το κάνει στον εαυτό του, στο είδος του, γιατί πάνω από όλα είμαστε όλοι άνθρωποι. Οι άνθρωποι δεν είναι ζώα για να τρώγονται μεταξύ τους, έχουν αρκετή νοημοσύνη για να καταλάβουν την κατάσταση ενός πρόσφυγα ή μετανάστη που διέφυγε από πόλεμο, πείνα ή και διωγμό.

Ο ρατσισμός είναι μια ιδεολογία που μας χωρίζει και η ρατσιστική πολιτική βοηθάει τους φασίστες να βγαίνουν στους δρόμους. Η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει τις κατάλληλες υποδομές ώστε να μπορεί να νικηθεί η ιδεολογία αυτή. Εμείς οι μετανάστες της Καμερουνέζικης Κοινότητας είμαστε ενάντια στο φασισμό και στηρίζουμε την ΚΕΕΡΦΑ και την κινητοποίηση στις 7 Οκτώβρη ώστε να καταδικαστούν ισόβια οι εκτελεστές των εγκληματικών πράξεων του υποτιθέμενου κόμματος Χρυσή Αυγή.

Charlene Ivana Wanga
Κοινότητα Καμερούν


Η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή ξεκίνησε στις 20 Απρίλη του 2015 με απεργία. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι και συνδικαλιστές που απήργησαν εκείνο το πρωί και διαδήλωσαν μαζί με όλα τα κομμάτια του κινήματος στον Κορυδαλλό, έστειλαν το μήνυμα ότι είναι υπόθεση του εργατικού κινήματος να τσακίσουμε το φασισμό και το ρατσισμό.

Έτσι και θα κλείσει η δίκη στις 7 Οκτώβρη. Είμαστε η δύναμη της κοινωνίας που μπορούμε να επιβάλλουμε, ακόμα και στα δικαστήριά τους, ακόμα και στους μηχανισμούς τους, ότι η απόφαση για τους ναζί δολοφόνους θα είναι καταδικαστική. Κηρύσσοντας και οργανώνοντας τη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ, είναι για να ξέρουν από πριν η πρόεδρος, το δικαστήριο, η κυβέρνηση ότι ο εργατόκοσμος θα είναι εκεί και δεν θα σταματήσει μέχρι να δικαιωθούν τα αδέρφια μας που δολοφονήθηκαν ή δέχτηκαν επιθέσεις..

Ξεσηκώνουμε λοιπόν τους χώρους μας για τις 7 Οκτώβρη. Εμείς τα νοσοκομεία μας, σαν κομμάτι του αγώνα μας ενάντια στα αίσχη της κυβέρνησης με τη διαχείριση του κορονοϊού και της κρίσης, σαν τον πιο κρίσιμο σταθμό πριν τη μεγάλη πανελλαδική απεργία μας στις 15 Οκτώβρη. Αντίστοιχα σε όλους τους χώρους που κάνουν καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις. Για να τσακίσουμε τους δολοφόνους του Φύσσα και του Λουκμάν και ταυτόχρονα για να κόψουμε τη φόρα στην κυβέρνηση που τους κάνει πλάτες με τη ρατσιστική της πολιτική ενώ χτυπά τους εργάτες. Ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες, βαθιά στη φυλακή οι φασίστες, ποτέ ξανά φασισμός. Η μόνη εγγύηση για μας είναι η τάξη μας.

Χρίστος Αργύρης
γιατρός, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ


Στις 8 Μαΐου 1931 –ακριβώς δεκατέσσερα χρόνια πριν τη λήξη του αιματηρού πολέμου που έμελλε να φέρει στον κόσμο- ο Αδόλφος Χίτλερ υποχρεώθηκε να παρουσιαστεί σε δικαστήριο του Βερολίνου και να καταθέσει για την επίθεση μελών του κόμματός του, που είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό πολλών αντιφασιστών πολιτών. Ήταν η επίθεση απόρροια της πολιτικής γραμμής του κόμματός του ή μια «μεμονωμένη» -από τις πολυάριθμες- πράξη μελών και οπαδών του, που δήθεν δεν είχε την έγκρισή του; Ο ίδιος υποστήριξε την αντίθεσή του στη βία και μίλησε για πράξεις αυτοάμυνας απέναντι σε επιθέσεις των αντιπάλων του. Οι διαβεβαιώσεις του για καταδίκη της βίας αντιμετωπίστηκαν με ειρωνεία και αγανάκτηση από το σύνολο του Τύπου. Το δικαστήριο όμως, με πολλούς δισταγμούς είναι αλήθεια, αποδέχτηκε τις υποκριτικές δηλώσεις του. Ήταν μία από τις δικαστικές αποφάσεις στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, που άνοιξαν το δρόμο προς την εξουσία στον Χίτλερ και τους Ναζί. 

Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα στη Δίκη της Νυρεμβέργης η πρώτη απόφαση αφορούσε στον χαρακτήρα του ναζιστικού κόμματος: Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το κόμμα και έκανε πρόγραμμα τη ναζιστική ιδεολογία ήταν μια εγκληματική οργάνωση, διότι η ιδεολογία αυτή ως πρόγραμμα συνεπάγεται την τέλεση εγκλημάτων. Στη βάση αυτής της απόφασης δικάστηκαν και καταδικάστηκαν τα ηγετικά στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Ανάμεσά τους ο Γιούλιους Στράιχερ, που καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε. Πριν τρία χρόνια οι ναζί στη χώρα μας έγραψαν γι’ αυτόν και την καταδίκη του: «Ο Streicher έγινε διάσημος για την εφημερίδα Der Sturmer που εξέδιδε, στην οποία αποκάλυπτε τις μεθοδεύσεις των Εβραίων με ιδιαίτερα παραστατικά σκίτσα. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ενώ δεν είχε καμία πολιτική ή στρατιωτική θέση κατά τον πόλεμο, οι σιωνιστές νικητές εκδικητικά διέταξαν την εκτέλεσή του». 

Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης δεν είναι μόνον βασικό θεμέλιο του νομικού πολιτισμού στην αντιμετώπιση των κομμάτων που έρχονται να εφαρμόσουν στην πράξη τη ναζιστική ιδεολογία. Είναι επιπλέον υπενθύμιση των συνεπειών δικαστικών αποφάσεων, όπως ήταν εκείνη του 1931: δεκάδες εκατομμύρια νεκροί στον πόλεμο, στους θαλάμους αερίων, στις πυρπολήσεις από τα SS δεκάδων χωριών της πατρίδας μας.

Με αυτές τις αποφάσεις μετριούνται σήμερα οι δικαστικοί λειτουργοί μας στη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Ως παρασυρμένα και αδικημένα ανθρωπάκια εμφανίστηκαν μπροστά τους τα μέλη και με την υποκρισία του Χίτλερ στη δίκη του 1931 αντιτάχθηκαν στη δίωξη τα ηγετικά στελέχη και ιδιαίτερα ο Φύρερ τους. Γνωστή η τακτική τους και γνωστά τα καταστροφικά αποτελέσματά της, όταν τύχει να γίνει αποδεκτή. 

Στις 7 Οκτωβρίου γράφεται Ιστορία. Θέλω ως πολίτης αυτής της χώρας να μπορώ να λέω με υπερηφάνεια στον κόσμο όλο: «Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα, στη γενέτειρα πόλη της Δημοκρατίας».

Γιώργος Τσιάκαλος


Σε περιόδους κρίσης τα ναζιστικά μορφώματα αναβιώνουν. Το ίδιο το σύστημα τα χρησιμοποιεί για να καθοδηγήσει όλη την οργή που νιώθει ο κόσμος προς τους κατατρεγμένους του πλανήτη. Το αντιφασιστικό κίνημα όμως ήταν εκεί όλα αυτά τα χρόνια και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα.

Έδωσε απάντηση σε σχολές, χώρους εργασίας, γειτονιές. Δεν είναι τυχαίο ότι παρά την άνοδό της, η ΧΑ δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί στα πανεπιστήμια κι αυτό χάρη στην επαναστατική αριστερά και την δράση της. Είναι αξιέπαινο ότι δεν υπήρχε ούτε μια εμφάνιση της ΧΑ στις γειτονιές που να μην απαντηθεί με συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, δίνοντας σε όλους δύναμη να νικήσουν το φόβο. Είναι σημαντικό ότι στους χώρους εργασίας η ΧΑ απομονώθηκε πολύ νωρίς. Κι ότι από την αρχή της δίκης, φοιτητές και εργαζόμενοι βρίσκονταν έξω από τα δικαστήρια με δεκάδες αποφάσεις από φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία.

Έχουμε χρέος να μη γυρίσουμε πίσω. Το σύνθημα που λέει “του Παύλου οι δολοφόνοι ήτανε πολλοί” περιέχει όλη την ουσία της απόφασης που έρχεται. Η 7 Οκτώβρη πρέπει να είναι μια μέρα νίκης, για όλους αυτούς που φοβόντουσαν να περπατήσουν στις γειτονιές υπό το φόβο των πογκρόμ, για όσους δέχτηκαν επιθέσεις, για όσους πάλεψαν σε κάθε επίπεδο ενάντια στο φασισμό. Μια μέρα δικαίωσης για την οικογένεια του Φύσσα και του Λουκμάν, για τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τους Αιγύπτιους ψαράδες. Μια μέρα απεργίας στους εργασιακούς χώρους, που οι σχολές θα είναι κλειστές, που τα σχολεία που τώρα σηκώνουν καταλήψεις θα καταφέρεουν να είναι εκεί. Για να κάνουμε από κοινού ξεκάθαρο ότι ο ρατσισμός και ο φασισμός δεν έχουν θέση σε αυτή την κοινωνία. 

Γεωργία Σακελλάρη 
φοιτήτρια ΕΜΠ, ΑΡΙΣ

Η ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας το τελευταίο διάστημα, έχει παίξει σημαντικό ρόλο για την κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση, αφού μέρα με τη μέρα όλο και περισσότεροι φοιτητές και μαθητές κατεβαίνουν στο δρόμο για να παλέψουν μαζί με τους εργάτες, συνδέοντας τις μάχες τους. Η μέρα της δίκης της Χρυσής Αυγής πλησιάζει και η νεολαία κλιμακώνει τους αγώνες με μαζικές καταλήψεις σε σχολεία αλλά και σε σχολές, στηρίζοντας τις απεργίες σε μια σειρά από εργατικούς χώρους. Στην πορεία για την επέτειο δολοφονίας του Φύσσα και του Ζακ, η νεολαία βγήκε μπροστά για να τσακίσει το ρατσισμό και το φασισμό, το σεξισμό και την ομοφοβία.

Η οργή μετατρέπεται σε οργανωμένη πάλη, και το δίκτυο που χτίζεται γίνεται όλο πιο δυνατό και συσπειρωμένο, έτοιμο να παλέψει και να διεκδικήσει. Η μέρα της απόφασης θα παίξει καθοριστικό ρόλο, διότι θα στείλει το μήνυμα στην κυβέρνηση, η οποία κλείνει σύνορα, χτίζει κλειστά καμπ/στρατόπεδα συγκέντρωσης και σκοτώνει πρόσφυγες πνίγοντάς τους στη θάλασσα, πως δεν θα αφήσουμε τους φασίστες ελεύθερους να κάνουν κουμάντο. Στις 7/10 φοιτητές και εργάτες, με τους Συλλόγους και τα Σωματεία μας, τσακίζουμε ενωμένοι τον ρατσισμό, το φασισμό και το σύστημα που τα γεννά. Ισόβια καταδίκη στους νεοναζί, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Μαρία Ρίζου
φοιτήτρια ΕΜΜΕ

Στις 7 Οκτώβρη θα είμαστε στο Εφετείο όχι γιατί πέθανε ένας άνθρωπος αλλά γιατί πέθαναν πολλοί και συνεχίζουν να πεθαίνουν από εδώ μέχρι τις ΗΠΑ. Μας αφορά κι εμάς, ασχέτως αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα. Νιώθω περίεργα που εν έτη 2010 σκοτώνονται άνθρωποι λόγω διαφορετικότητας, λόγω φυλετικού ρατσισμού. Ακόμα να καταλάβουμε ότι οι χώρες είναι κομμάτια γης χωρισμένες με γραμμές και τίποτα παραπάνω. Τι φταίει το κάθε προσφυγόπουλο που γεννήθηκε χωρίς να το επιλέξει το ίδιο στην άλλη πλευρά της γραμμής. Αν το χαμόγελο του κάθε προσφυγόπουλου αλλοιώνει το πολιτισμό σου, τότε ο πολιτισμός σου δεν αξίζει.

Στις 7 Οκτώβρη περιμένουμε την απόφαση για μια τρομοκρατική κατά τη γνώμη μου οργάνωση. Αν είχαμε αντιδράσει στους πόνους των προσφύγων και των μεταναστών, ο Παύλος μπορεί να ζούσε. Ο Παύλος λέγεται και Ζακ και Τζορτζ Φλόιντ και Ταμίρ Ράις. Μπορεί να είμαι εγώ, εσύ, ο διπλανός σου. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να μπουν ισόβια.

Ποιός θα φέρει πίσω στη μάνα το παιδί της; Αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν για μας, για τον καθένα μας που είναι διαφορετικός, που κινδυνεύει εξαιτίας αυτού. Κι εγώ έχω βιώσει μερικές φορές το ρατσισμό λόγω της καταγωγής μου. Να με κοιτάξουν με υποτιμητικό ύφος και να με πούνε “η αρμένισσα” ή “η ρουμάνα” επειδή δεν είμαι 100% ελληνίδα. Είναι τρομακτικό πώς γίνεται να γεμίζουν τόσο πολύ με μίσος τα παιδιά. Περνάνε μέσα τους αντιλήψεις και ιδέες τελείως λάθος. Στις 7 Οκτώβρη θα πούμε όχι στο ρατσισμό, το φασισμό, σε όποια επίθεση γίνεται, για να φέρουμε δικαιοσύνη για τον Παύλο και τον κάθε Παύλο.

Κατερίνα 
μαθήτρια Λυκείου στο Π. Φάληρο

Είμαστε σε μια περίοδο με εικόνες όπως αυτές από τα Καμένα Βούρλα, όπου 39 προσφυγόπουλα εμποδίζονται από “αγανακτισμένους” κατοίκους να μείνουν σε τοπικό ξενοδοχείο και στη συνέχεια να έχουν τα απαραίτητα. Ή όπως αυτές από τη Μόρια, όπου η αστυνομία του Χρυσοχοϊδη είναι χέρι χέρι με τους φασίστες και χτυπάνε προσφύγισσες και παιδιά. Χαρακτηρίζοντας τους πρόσφυγες ανεπιθύμητους, η κυβέρνηση της ΝΔ δημιουργεί το κλίμα στο οποίο βρίσκουν την ευκαιρία οι φασίστες να πατήσουν πόδι. Οι ευθύνες της, όπως και ολόκληρης της ΕΕ, είναι τεράστιες.

Απέναντί τους βρίσκεται όμως πολύ δυνατό και ενωμένο το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα. Όλα τα υγιή κομμάτια της κοινωνίας, εργαζόμενοι, συνδικάτα, μαθητές, φοιτητές, κινήσεις γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ+, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, πρόσφυγες, μετανάστες, άνεργοι και κάθε συλλογικότητα, καλούν μαζικά στο Εφετείο στις 7 Οκτώβρη και ενώνουν τις φωνές τους κατά της εγκληματικής οργάνωσης. Είναι συγκλονιστικό ότι πολύς κόσμος ετοιμάζεται να έρθει εκείνη τη μέρα και από άλλες πόλεις για να είναι στη συγκέντρωση. Όλες και όλοι στη προσυγκέντρωση στις 9πμ στο Μετρό Αμπελοκήπων και στην πορεία στο Εφτείο για να απαιτήσουμε την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Εμείς έχουμε διαλέξει πλευρά. Θα είμαστε με τις μέλισσες, όχι με τους λύκους.

Χρύσα Δουζένη
Δίκτυο Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες, ΚΕΕΡΦΑ Νοτίων


Η καταδίκη της ΧΑ και η διάλυση της ναζιστικής συμμορίας αποτελεί ένα σταθμό στην πάλη του λαϊκού εργατικού και αντιφασιστικού κινήματος στην χώρα μας. Θα αποτελέσει μια δικαίωση των αγώνων του λαού μας, για το δολοφονημένο αγωνιστή Π Φύσσα, τον Σατζάν Λουκμάν, τους εργάτες του ΠΑΜΕ, τους Αιγύπτιους ψαράδες, για όλα τα θύματα της φασιστικής βίας.

Δεν φτάσαμε μέχρι εδώ μόνο για να πάει ισόβια ο δολοφόνος Ρουπακιάς και να την γλυτώσουν τα αποβράσματα της ηγεσίας της συμμορίας! Το θέμα είναι να καταδικαστούν οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας και των άλλων εγκληματικών πράξεων της ΧΑ, δηλαδή ο Μιχαλολιάκος και όλη η ηγεσία (νυν και πρώην) και να διαλυθεί η συμμορία. Ο λαός έχει μιλήσει!! Δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο!! Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όλοι!!

Η καταδίκη της συμμορίας θα είναι ένας σημαντικός σταθμός, αλλά όχι το τέλος στην μάχη με την ακροδεξιά και τον φασισμό. 

Γιατί πράγματι ο εθνικισμός γίνεται επίσημη κρατική ιδεολογία όταν το ελληνικό κράτος αναγορεύει σε «ζωτικό του χώρο» τα Δυτικά Βαλκάνια και την Α. Μεσόγειο και οικοδομεί μια νέα «μεγάλη ιδέα». Όταν με την δολοφονική του πολιτική απέναντι στους πρόσφυγες ενισχύει το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού. Όταν με την απαράδεκτη πολιτική του στο υγειονονομικό ζήτημα που διακινδυνεύει την υγεία των εργαζόμενων στο όνομα των κερδών της ολιγαρχίας του πλούτου, ενισχύεται ο ανορθολογισμός, η ακροδεξιά και οι αντιλήψεις της.

Επομένως η πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική αντιπαράθεση με την ακροδεξιά και τον φασισμό συνεχίζεται. Με τα επιχειρήματα, στις αίθουσες των δικαστηρίων και στο πεζοδρόμιο! Είναι αγώνας και ενάντια στην αστική πολιτική και ιδεολογία. Είναι αγώνας αντικαπιταλιστικός! Και θα βγούμε νικητές.

Αντώνης Δραγανίγος 
ΝΑΡ, ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ