Είμαι ευτυχής που θα βρίσκομαι στις 15 Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα. Για μένα είναι σημαντικό.
Οφείλουμε να βγαίνουμε από τον μικρόκοσμό μας και να αντιληφθούμε αυτό που συμβαίνει δίπλα μας στην ουσία του μας επηρεάζει άμεσα. Αν σηκώσουμε το βλέμμα μας περα απο εγωκεντρικους παρωπιδισμούς θα το βιώσουμε και θα συνειδητοποιούμε πόσο μας αφορά. Δεν συμβαίνει σε ενα παράλληλο σύμπαν άλλα δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και εκρήξεις απανωτές που δεν θα μας αφήσουν αλώβητους.

Η επανάσταση και η δράση νομίζω ότι αρχικά ξεκινάει από τη προσωπική αλληγή στάσης στην καθημερινότητα.

Ανθρώποι της τέχνης που η στάση τους, οι πράξεις τους, δηλώνουν αντίσταση. Βλέπω συναδέλφους μου μουσικούς με ήθος προσωπικότητα, μεγαλοσύνη και επιμονή στη δουλειά και στην πρόοδο, με συλλογικότητα, με επιμονή στην ποιότητα. Αυτοι δηλώνουν την προσωπική τους επανάσταση με τις πράξεις τους χωρίς μιζέρια, πέρα από τη εύκολη μαζική κατανάλωση του συρμού, πέρα από μουσικά σύνορα και νόρμες.

Οπως και εχω παραδείγματα μουσικών , φίλων που είναι τσιγγάνοι και με κάθε κόπο και τρόπο στηρίζουν τη γλώσσα και την κουλτούρα τους.

Προσωπικά, χρόνια στα διαφορετικά projects που συπμραττω ή στηνω παίζουμε μουσικές που μας κανουν να αισθανόμαστε πολιτες του κόσμου, που μας κανουν ευτυχισμένους και ελεύθερους. Μουσικές που δεν ανήκουν παρά μονο στον ανθρώπο και μιλάμε για την μνημη του χωροχρόνου, τις παραδόσεις, τους κυκλωτικους χορούς, τα κοινά ανθρώπινα συναισθήματα αγάπης, λύπης, έρωτα, χαράς, νοσταλγίας.

Υπάρχουν πιστεψτε με πολλοί επίσης οραματιστές που δεν τους ενδιαφέρει η φυλή και η διαφορετικότητά κάθε είδους και μάχονται για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την πνευματική εξέλιξη μέσα απο ιδέες μεγαλοσύνης, εθελοντισμού και δοτικοτητας.

Αυτό που πιστεύω πια ως αναγκαιότητα είναι να αναδειχθεί ενα Δίκτυο ουσιαστικής ενημερώσης για τις δράσεις οπου η τέχνη λειτουργεί σαν εργαλείο ένωσης, λύτρωσης καλλιεργειας και συνείδησης . Κάτι τέτοιο θα μπορέσει να βοηθήσει στη μετατροπή της συλλογικής κραυγής της αγανάκτησης και της αντίστασης σε κοινωνικό γεγονός.

Η τέχνη μπορεί στην πράξη να αποτελέσει καθαρό αγωγό στο να γίνει απόλυτα αντιληπτή η παθογενής και ψυχικά διαταραγμένη ιδεολογία του φασισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού και παράλληλα να μεταλαμπαδευσει την δυνατή σημασία της αρμονικής συνύπαρξης, της αλληλεγγύης, της πανανθρώπινων αξιών.

Αγγελική Τουμπανάκη

 “Το Σάββατο 15 Σεπτέμβρη θα ενώσουμε τις φωνές μας για άλλη μια φορά κατά του φασισμού και του ρατσισμού. Ελπίζω η συμμετοχή του κόσμου να είναι μεγάλη ώστε να σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας της βίας από άνθρωπο σε άνθρωπο σε μια εποχή που ο φασισμός και ο ρατσισμός ξαναβρήκαν κατάλληλες συνθήκες και δυναμώνουν παγκοσμίως”.    

Απόστολος Ρίζος

“Δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανέναν να είμαστε χώρια. Αλληλεγγύη και κάτω ο φασισμός. My race is the human race”.

“Η χώρα μας είναι πλούσια σε αξίες και οι άνθρωποι λεβέντες. Είναι η φτώχεια σε αξίες, τα συμπλέγματα και η υποταγή στις ιδέες των τάχα ισχυρών κέντρων που μετρούν με το δόλο τους την ανθρώπινη αξία. Ασφαλώς και στην Ελλάδα έχουμε κάποιους ελάχιστους και απάνθρωπους ρατσιστές. Αυτοί μας ταπεινώνουν επιχειρώντας με τον τάχα πατριωτισμό τους να μιλήσουν για τις δήθεν εθνικές αξίες τους. Το κακό σε όλο αυτό είναι ότι στην εποχή μας, αυτοί οι λίγοι, οι τοσοδούληδες και δούλοι έχουν φωνή μεγάλη. Φωνή που δεν αναλογεί στο ηθικό τους ανάστημα.