Συντρόφισσες και σύντροφοι του ΣΕΚ,

Συνηθίζεται κάθε χαιρετισμός να ξεκινά από την επισήμανση πως βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Και πράγματι, οι συγκυρίες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, στη χώρα αλλά και διεθνώς, σε όλα τα χρόνια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που είναι αδύνατο να ξεπεραστεί χωρίς μια μεγάλη διαδικασία καταστροφής. Η ιδιαιτερότητα της ιστορικής περιόδου βρίσκεται στο γεγονός πως η εργατική τάξη μπορεί είτε να συντριβεί είτε να κάνει άλματα προς την απελευθέρωση, διεκδικώντας τη δική της εξουσία και εκμεταλλευόμενη τις δυνάμει επαναστατικές καταστάσεις τις οποίες κυοφορεί η αποσταθεροποίηση του συστήματος.

Οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες είναι ασφαλώς η κινητήρια δύναμη για την απελευθέρωση. Ζήσαμε τεράστιες διαδηλώσεις, απεργίες και πολύμορφες κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια. Είναι εξαιρετικά πιθανό πως θα βρεθούμε στο επίκεντρο νέων κοινωνικών εκρήξεων, καθώς το πολιτικό και οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού αδυνατεί να σταθεροποιηθεί και καθώς η ανοχή στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξαντλείται.

Αυτή τη στιγμή περνάμε μια περίοδο πρόσκαιρης, θεωρούμε, στασιμότητας και αμηχανίας που, στην εποχή μας, δεν επιτρέπεται να γίνει πρόσχημα για μια δεξιά αναδίπλωση σε σενάρια πλατιών (λαϊκών) μετώπων άμυνας ή σε παναριστερές ανασυνθέσεις, αφήνοντας κατά μέρος τη στρατηγική και το πρόγραμμα ως πολυτέλεια. Αντιθέτως, αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ο πολιτικός εξοπλισμός του κινήματος, η αξιοποίηση της πολιτικής εμπειρίας των αγώνων, οι στρατηγικές αποσαφηνίσεις. Εξακολουθεί να ισχύει πάντα ότι μέσα από το πλατύ κίνημα γίνονται οι μεγάλες αλλαγές πολιτικών συσχετισμών δύναμης. Ισχύει, όμως, και το αντίστροφο: για την αντεπίθεση του κινήματος, είναι κρίσιμη η αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των αντικαπιταλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί αυτόματα ή αυθόρμητα. Χρειάζεται συνειδητή δράση, οργάνωση, πρόγραμμα και συσπείρωση δυνάμεων με επαναστατικό προσανατολισμό. Χρειάζεται ακόμα μια κατάλληλη επαναστατική πολιτική.

Για αυτό το λόγο, η αυτόνομη συγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι προτεραιότητα, και όχι πολυτέλεια. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελεί εξαιρετικά κρίσιμη κατάκτηση, για αυτό και πρέπει να ενισχυθεί, να λειτουργήσει δημοκρατικά από τη βάση και να προστατευτεί από πιέσεις για «ρεαλιστική» (δηλαδή δεξιά) προσαρμογή, ηγεμονισμούς και τακτικισμούς.

Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό της αντικαπιταλιστικής αριστεράς χρειάζεται ωρίμανση, η οποία περνάει και μέσα από πολιτικές και στρατηγικές συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Η διεθνιστική παράδοση, η στρατηγική της διαρκούς επανάστασης, η ανάδειξη της σημασίας κινημάτων όπως το αντιρατσιστικό και το αντιφασιστικό, η χειραφέτηση των γυναικών, οι αγώνες για την απελευθέρωση των ΛΟΑΤΚΙ, έχουν φέρει την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και το ΣΕΚ πολλές φορές στην ίδια πλευρά. Η πολύχρονη σχέση συνεργασίας των δύο οργανώσεων επιτρέπει να μιλάμε ειλικρινά και για τις διαφωνίες μας, σε ζητήματα εκτίμησης της περιόδου και των πολιτικών δυνάμεων, στην πολιτική συμμαχιών, στον τρόπο λειτουργίας κλπ.

Δεν ευχόμαστε απλώς τυπικά επιτυχία στις εργασίες σας. Σας στέλνουμε τους θερμούς συντροφικούς μας χαιρετισμούς και παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις αναλύσεις και συζητήσεις μιας συγγενικής πολιτικής οργάνωσης.